Hoi , Hoi,

Mijn verhaal begint vanaf Schiphol waar het op dit moment 9 uur is en dus over iets meer dan 2 uur mijn vliegtuig vertrekt. Middels deze blog ga ik jullie op de hoogte houden van mijn verhalen , anekdotes en andere dingen dingen die ik mee maak.

Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die gedurende dit avontuur er achter komen dat mijn nederlands in schrift niet zo heel goed is en dat de manier van type soms heel plat is maar wel dat gene is wat ik voel of ervaar maar dat zien jullie dan vanzelf wel ,dan heb ik jullie in ieder geval voorbereid. (op of aanmerkingen hierover hebben dus niet heel veel zin zegmaar ;) )

Zoals ik al even schreef in het onderwerp is het dag van vertrek. Alle voorbereiding naar dit moment gingen redelijk soepel , wellicht had ik stiekem gistermiddag iets meer moeten doen zoals online in checken wat niet bepaald makkelijk ging of mijn bus ticket eerder moeten regelen. (ik was eigenlijk aan het wachten tot we meer info kregen over of we beter een ticket online konden kopen of dat we het beter ter plaatsen konden doen maar nu toch zelf maar de keuze gemaakt om het voor vertrek al te regelen) Zelfs mijn backpack was niet te zwaar zodat ik op de terugweg hem nog vol kan gooien met Amerikaanse spullen XD.

De nacht was niet al te lang omdat het warm was en natuurlijk stiekem iets te zenuwachtig was nu dit avontuur eindelijk zou gaan beginnen. Op de weg naar Schiphol nauwelijks files gehad dus dat ging heel soepel maar het moeilijkste moment van de dag moest nog komen en dat was het grote afscheid nemen van me ouders en zus. Als het moment van afscheid ter hoogte van check in balie A1 dan zover is geef ik ze alle drie nog een dikke knuffel en hebben we allemaal toch echt de tranen in ons ogen staan en loop ik weg met al mijn spullen. Natuurlijk kijk ik nog meerdere keren naar achter om te zwaaien totdat ze dan echt uit het zicht zijn. (en terwijl ik dit schrijf zit er toch weer een brok in mijn keel en voel ik de tranen een beetje komen maar luister ik naar I'm Still standing van Taron Egerton die ik eigenlijk wel met volle borst zou willen mee zingen XD )

Ik heb nog tijd voordat ze gaan boarden dus ga ik zo nog even een paar shots maken van vliegtuigen.

Voor de mensen die helemaal tot zover zijn gekomen met lezen is dat mooi want dat betekend dat ik ook meer ga vertellen over wanneer waarschijnlijk de volgende blog online komt te staan en dat is als alles goed gaat zondag of maandag. Mijn ouders hebben me een grote envelop mee gegeven met kleinere enveloppen van mensen die een stukje voor me hebben geschreven of iets creatiefs hebben gedaan. Elke week mag ik er daarvan 1 open maken dus ik ben heel erg benieuwd.

Ik spreek jullie allen snel weer.

Kus Yvonne